Anni Kinnunen│Flóttinn mikli
Sýningin Flóttinn mikli í Skoti Ljósmyndasafnsins snýst um samband manns og náttúru. Í súrrealískum og litríkum ljósmyndum Anni Kinnunen koma saman náttúra, hið ónáttúrulega og hið hverfula augnablik.
/*php $markup = $content['field_mynd_stor'][0]['#markup']; $markup = str_replace('typeof="foaf:Image"', 'typeof="foaf:Image" class="lightbox"', $markup); $content['field_mynd_stor'][0]['#markup'] = $markup; */?>
Myndirnar líta ekki út fyrir að vera raunverulegar en aðstæður í þeim eru raunverulegar og þær ekki búnar til í myndvinnslu. Hið óraunverulega andrúmsloft í verkunum endurspeglar samtímann þar sem umbreyttur veruleiki er sannur og við vitum ekki alltaf hverju er hægt að treysta.
Í verkum sínum leikur Kinnunen sér að því sem við vanalega væntum að sé satt en eins og listamaðurinn segir þá er myndavélin bara upptökutæki og meira að segja sem slíkt er hún slæm – það sé listamaðurinn sem skapar myndina.
Verkið veltir upp spurningum um samband okkar við náttúruna og möguleikanum á vistfræðilegum hörmungum. Að hversu miklu marki höfum við fjarlægst náttúruna og hvað er það náttúrulega? Hvert erum við að fara og hvert getum við haldið héðan frá?
Þó að listamaðurinn birtist sjálf í verkum sínum eru þau ekki sjálfsmyndir. Persónurnar í verkunum eru tákn fyrir fólk í hlutverkaleik og endurspegla andrúmsloft okkar tíma sem og skapferli listamannsins. Kinnunen notar líkama sinn eins og líkt og þyngdaraflstilraun þar sem líkami hennar og líkamsminni renna saman í verkunum. Hreyfingin sem sést á myndunum verður til fyrir tilstilli líkamshreyfinga hennar í bland við tilviljanakenndar, vandlega undirbúnar aðstæður ljósmyndatökunnar.
Þegar Kinnunen fær áhuga á viðfangsefni safnar hún um það upplýsingum þar til hún er tilbúin að demba sér í sköpunarferlið. Farið var í að gera myndröðina “Flóttinn mikli” með því markmiði að einblína á heilastarfsemina, hvernig við skilgreinum hlutina út frá okkar sjónarhorni og veitum stærri hlutum í kringum okkur minni athygli.
Undanfarna tvo áratugi hafa verk Kinnunen verið sýnd bæði á einka- og samsýningum í Þýskalandi, Japan, Kína, Rússlandi, Danmörku, Slóveníu, Ítalíu, Íslandi, Luxemborg, Kanada og Bandaríkjunum. Í Finnlandi hefur hún tekið þátt í viðburðum eins og “Young Artists exhibition of Kunsthalle Helsinki” (2009), the Snowball Effect Northern Finland Biennale (2012, 2014, 2016) og Mänttä Art Festival (2013, 2018). Verk hennar eru t.d. að finna í Listasafninu í Oulu, í safneign finnska ríkisins og í Finnish Institute í Japan. Síðastliðin ár hefur Kinnunen unnið í gestavinnustofum í Tókýó, París, Berlín, Helsinki og nokkrum stöðum á Ítalíu.
