Guðmundur Einar Láru Sigurðsson│Stemning sem var       

Ljósmyndasafn

Á tímabilinu 2010-2018 tók Guðmundur Einar mikinn fjölda mynda af fólki og hlutum sem gripu auga hans – aðallega í Reykjavík en einnig í Lundúnum og New York. 
Myndirnar, sem hann framkallaði ekki fyrr en nýverið, fanga stemningu þessa tímabils, og þegar hann sá þær áttaði hann sig á því að fyrir honum væru þetta dýrgripir. 

„Þær fengu hjartastrengi til að titra - en ekki mitt að segja hvort þær hafa þessi áhrif á fleiri en undirritaðan.“

Handan myndanna eru minningar hins liðna, sambönd sem hafa liðið undir lok, gömul heimsmynd. Þær sýna samfélag sem var en líka óvæntan, fundinn kafla í hans eigin ævisögu. Meðal viðfanga eru ýmsir þjóðþekktir aðilar, sem margir hverjir voru óþekktir þegar myndirnar voru teknar. Myndirnar vekja upp spurningar sem tengjast minningum og tíðaranda. Hvernig munum við eftir hlutunum? Er myndin traustari heimild um stemningu en minningin sjálf? Skiljum við augnablikið betur þegar við dveljum í því eða þegar við, löngu síðar, setjum það í samhengi tímans? Segir myndin sannleikann eða er hún valin, og að einhverju marki sviðsett sem tilraun til að segja ákveðna sögu?



Guðmundur Einar er með heimspekigráðu frá Háskóla Íslands en hefur um langt skeið unnið við ýmsar skapandi greinar. Hann er fyrst og fremst kvikmyndagerðarmaður en hefur einnig fengist við uppistand, leiklist, myndlist og ljósmyndun. 

Guðmundur Einar Láru Sigurðs­son│­Stemning sem var

„Stemning sem var“ er yfirskrift sýningar listamannsins Guðmundar Einars. Á henni birtast okkur það sem hann kallar: „sjúskaðar en heiðarlegar leifturmyndir úr nálægri en rómantískri fortíð.“

Guðmundur Einar Láru Sigurðsson│Stemning sem var